احتمالاً شما هم در اطراف تان انسان هایي وجود دارند که این جمله را از آنها بارها شنیده اید: «من همۀ وقت} باید عذاب بکشم.» تحقیقات نشان داده که گاهی همۀ چیز برای آنها خوب پیش می‌رود اما به طور ناخودآگاه و خیلی احمقانه موضوعی را در ذهن خود پیدا میکنند که باعث ناراحتی آنها می‌شود، انگار به منفی بافی عادت کرده اند!
چگونه بزرگ بیندیشیم؟!
دانشمندان و روانشناسان اثبات کرده اند که ما در مقابل شادی خود مسئول هستیم. در هر لحظه تمرکز ما و نگرشی که نسبت به موضوعی داریم، احساس واقعی ما را نشان میدهد اما مسلما تمام کارها باید کامل انجام گیرد چون انرژی باطنی ما کامل هست و توانایی ما در این حد هست که محیط را بررسی کرده و بر قسمت هاي خوب و مثبت آن تمرکز کند.
یک زندگی خوشحال ممکن هست روزهای ناراحت هم داشته باشد، اما اگر بنا را بر شادی بگذاریم آنوقت در زندگی هر چه شادی وجود دارد به سمت ما می‌آید و چه چیزی لذت بخش تر که تنها عشق وجود دارد و نه چیز دیگر.همۀ وقت} چیزهایی وجود دارند که باعث شادی ماد شوند همانطور که چیزهایی میباشند
که درمورد آنها ناراحت شویم. اگر تصمیمی بگیریم از زندگی لذت ببریم بسیار راحت تر از عوض کردن شرایط می‌باشد، زندگی مثل یک تکه گِل خیس می‌ماند که افکار ما به آن شکل میدهد.
کوشش کنید افکارتان به بزرگی مقام تان باشد!
قرن هاست که این پندار ارزشمند زبانزد اندیشمندان هست: خود را بشناس!ولی انگار برداشت اکثر مردم از این عبارت آن هست که فقط جنبه هاي منفی خود را بشناس. بدین ترتیب، خودسنجی مترادف طوماری از کاستی ها، ناتوانی ها و نقطه ضعف ها شده هست.
